Jak napisała dr hab. Agata Cieszewska z Katedry Architektury Krajobrazu Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego „koncepcja zielonych pierścieni bazuje na zabezpieczeniu w otoczeniu aglomeracji systemu terenów otwartych, wolnych od zabudowy, co w konsekwencji ma się przyczynić do zatrzymania niekontrolowanego rozprzestrzeniania się terenów zabudowywanych. Jednocześnie zachowanie rozległych obszarów terenów otwartych, na granicach miast, zapewnia podtrzymanie wielu funkcji środowiskowych i społecznych. Funkcje te mają istotne znaczenie dla jakości życia w miastach i ich sąsiedztwie.
Koncepcja greenbelt znalazła zastosowanie w wielu metropoliach na świecie: od Wielkiej Brytanii po Brazylię, Koreę Płd i Japonię. Narzędzie to zazwyczaj stosowane jest dla obszarów metropolitalnych miast dużych powyżej 500 tys. mieszkańców, choć spotyka się i przypadki wyznaczania ich dla miast mniejszej wielkości. Na przestrzeni lat wraz z rozwojem wielu nowych dziedzin w tym ekologii krajobrazu koncepcja ewoluowała, a wraz ze zmianami zasad kształtowania miast i terenów metropolitalnych uległy zmianie nie tylko zasady formowania obszarów ograniczających rozwój zabudowy, ale także funkcje, jakie pełnią”.
W opracowaniu „Green belts Zielone pierścienie wielkich miast” można przeczytać o rozwoju koncepcji zielonych pierścieni, poznać ich funkcje i najnowsze idee w ich kształtowaniu oraz prześledzić studia przypadków ze wszystkich kontynentów oraz perspektywy realizacji koncepcji w warunkach polskich.
Publikację można pobrać pod linkiem „Green belts. Zielone pierścienie wielkich miast” na stronie www.agatacieszewska.pl
